Смешна ми е смислата на постоењето на црните дупки. Со оглед на мојот случај.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Меѓутоа, можам да ти раскажам за еден случај, а тоа е мојот случај.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Покажувајќи им го сето тоа на другарите, јас се надевав потајно дека ќе го побудам некого од нив, поголем, поснаодлив, поблизок до воспитачот, да се заинтересира за мојот случај и можеби да ми помогне.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Не, оваа помисла не ми наиде случајно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не, не ме измачуваат проблемите со кои е пренатрупан мојот случај, повеќе ме загрижуваат настаните што ќе уследат. Мислам на Даскалов, на Боге од Бањи!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
-Но и покрај грешно избраниот пат и произволно донесените заклучоци, потрагата на младиот човек по вистината треба да се сфати како разбирлив чин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дека ние сме заслужните за нејзиното воведување па затоа и нам треба да ни припаднат привилегиите што доаѓаат со нејзиното постоење.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А од друга страна чуствувам потреба со некого сепак да разменам неколку вистински зборови.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Однесувањето на луѓето во случајот со Кошевски а потоа и во мојот случај ми помогна да сфатам дека многумина од нас, борците, кои бевме спремни да си ги дадеме и животите за оваа слобода, сметаа а и уште сметаат дека ние сме авторите и создателите на праведноста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Наеднаш ми се причинува дека премногу се арчам во необмислени заскитувања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И наеднаш, иако не можев да го видам, го слушнав неговиот глас: - Понекогаш потрагата по она што нам ни се причинува вистина, фрла грда сенка и врз најдобрите намери - слушнав како му реплицира на иследникот човекот затскриен зад светлината што беше вперена во моите очи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но тој повторно е зафатен со темницата во прозорецот а јас… јас навистина се плашам дека може да се случи и на глас да го прашам дали верува дека неговото професорско однесување може да придонесе во разрешувањето на сложените прашања и дилеми сврзани со мојот случај, во кој наивноста и брзоплетоста заземаат најзначајно место?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А притоа не можам ни да си замислам моето професорче колку е усреќено со ангажманот во мојот случај?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова го зборуваше со некој друг тон, можеби укажувачки или изнасилено доверлив; згора на тоа не беше свртен кон мене туку кон изворот на светлината што беше вперена во моите очи, и дури тогаш сфатив дека иследникот и јас не бевме сами во просторијата на катот; дека тој не спори со некои од моите изјави туку се обидува мојот случај да му го образложи на непознатиот гостин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Помислата на нив всушност ме поттикнува да побарам од иследникот некои разјаснувања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нели токму наивноста и брзоплетоста, иследникот ги беше спомнал како можна олеснителна околност уште при првата наша средба, а јас наивно ги бев протолкувал само како понуда обвинувањата да се сведат на размена на пријателски размислувања и на еден вид другарска помош.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Објаснувањава веројатно беа упатени кон иследникот бидејќи овој се насмеа и рече: "Разбирам разбирам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Значи, обожавам излети, па да се оптегнам на ќебе и со деца фудбал на голчиња направени од двете влечки да се разиграм боса, па скара и салатичка во леген за со ж’та (во мојот случај лимонада)и сѐ така до крајот на денот со свеќа запалена во манастирот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се состоеше од предавање на постари напредни младинци (и младинки, разбира се) на кои што барем во мојот случај политичкото комесарвање не им беше некоја јака страна.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Дешавката обично се одвиваше во некоја огромна сала, чинам дека во мојот случај тоа беше битолскиот дом на култура.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Денес е триесет и први декември. Вечерва Дедо Мраз треба да влезе низ оџакот, во мојот случај прозорецот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Единствено... Во мојов случај со загатките, неколку мига подоцна, го разобличував имагинарното во перцепциите.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Во мојот случај таа е апостериорна! Можеби еден ден - Ве разбирам, ве разбирам, амбасадоре, ви посакувам убава мисија, но еден ден и да пишувате за Тунис. ***
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но што би рекол братучедот Дешо: секоја мрчка си има прчка, па така и секој анимозитет си има свој исклучок - а тој исклучок во мојов случај е мјузиклот.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Бараше помош и разбирање, а недоразбирањата, (ако можеа барем во мојот случај, да се наречат недооразбирања неоснованите обвинувања при испитувањето) всушност повеќе беа резултат на лошиот приод на иследникот одошто на мојата неспремност да соработувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Навистина немам увид во вашиот случај” се обидов да го избегнам директниот одговор.“
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„А мојот случај? Не се сеќавате на незгодите низ кои морав да поминувам?“
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Саканите, кои со своето однесување напати умеат и да нè растревожат многу почесто за своите постапки заслужуваат почит, благодарност па дури и восхит.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А на време ги бев забележал намерите на мојот пријател.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И покрај мојата жестока спротивтавеност за нејзиното вмешување во мојот случај наеднаш откривам дека ѝ должам голема благодарност поради загриженоста и заземањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тој настојуваше да го прогласи за несомнен факт она за кое веруваше дека можело да се случи, а јас тврдоглаво се држев до вистината на веќе слученото.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А во мојов случај постоеше само она, таканаречено пријателско убедување“.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Што се однесува пак до мојот случај: требаше да ја направам грешката за да сфатам што сум сторил.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тече, жубурка, сончевите зраци си играат по неа (му се чини дури еколошки зна-чително се прочистила во меѓувреме), како да му мигнува со светлината, па го повикува: „Ајде, влези барем малку“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Испаѓа, од мојот случај, дека анегдотата за писателот што плива е блиска до вистината.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но ако се случеше, како во мојот случај, дојденикот да биде „емигрант”, тогаш се ангажираа специјални служби, дури и Централата во која се вкрстуваа полициските, воените и партиските сознанија.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Решив на утрешниот “састанак” овие мои дилеми да ги поставам на дневен ред, иако знаев дека главна точка ќе биде мојот случај.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нашите семејни состаноци што татко ми ги закажува секогаш кога за тоа ќе се појави причина – било да е добра, или лоша, се такви: секој има право да го дополни главниот дневен ред, а него го составува претседавачот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)