мој (прид.) - мирис (имн.)

Потоа треба да се измијам и да каснам. Канчето за чај ми е здраво, филџанот, колку и да го миеш, го има мојот мирис.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Тој внатрешен океан го има мојот мирис, и звуците, градовите, годините што лебдеат низ него, обоени со познатото – еве ја сега мајка ми, нејзиниот стакато неизменично весел и строг, проследен со првата детска песничка што ја научив на пијаното.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)