мој (прид.) - крик (имн.)

Секој мој крик на болка е молитва за некои на кои им е потребно само малку светлина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секоја моја тага е надеж во очите на тие што го загубиле патот до дома.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секој мој крик Сега е претопен во буква Скаменета и ладна.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Повеќе му се обраќав на општеството отколку на власта.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се сушат солзите в грло, го слушна мојот крик.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Тоа е основното: мојот крик е човечки, против степенот до кој немоќта преовладува во културата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Кејтен, - тоа е мојот крик. Проклет да бидам, како безумно, како лудо се губиме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сега е доцна за мене да бидам јас, и само јас, и затоа мојот крик е крик во пустина.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)