мој (прид.) - измислица (имн.)

А ова навистина го бев измислил јас и му го реков на Ристета бидејќи немав други аргументи за да му објаснам дека за два-три ковчега во неделата а понекогаш и во месецот не бива да се создава задруга со директор!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не ја спомнав и онаа моја измислица, дека Ѓурчин по војната одбил да го потпише новиот предлог на Ристе, тој лично да биде назначен за директор на задругата Мирен сон откако некој му кажал на Ѓурчина дека нашиот Ристе се пофалил оти има стокмено специјален ковчег не само за другарот Ѓурчина туку дека и за целиот негов Окружен комитет е спремен да подготви!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ПАВЛОВНА: Ете, се разбира: ако јас почнам нешто интересно да раскажувам, веднаш испаѓа дека е тоа само моја измислица. (Излегува со цвеќињата.) РЕВШИН: Па, што да се прави - тоа е судбина на сите автори!
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
За да се дружиме така како што јас сакам, неопходно е „да ја имам“. И ова е моја измислица.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Каква потреба ќе има жената да ме пресретнува нарочно мене. Мои измислици.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Користете се со нив, јас знам дека многу Французи ќе завидуваат затоа што други го напишаа она, што тие усно го изучија, но јас не сум себичен и отворено си признавам дека овие прекрасни правила не се моја измислица, ние им ги должиме нив на оние Французи, кои, завршувајќи го својот курс по филозофија, дојдоа кај нас да ни држат часови. okno.mk 123
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ете ги, најљубезни браќа, малиот збир на правила, толку неопходни за секој, кој сака со успех да блеска во помодното општество.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)