Во овие обележја, според неговото кажување, се темелеше неговиот идентитет.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
И така, како во случајот на Амин Малуф, мојот идентитет постои поради тоа што не сум идентичен со другиот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Го отворив писмото со лек трепет во душата. Го очекував одамна овој познат ракопис, кој лесно не идеше, но кој беше дел од мојот идентитет кој со мојата оддалеченост бавно го губев неповратно.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се разбира, не беше во прашање само егзактноста на преведениот збор за религиозни дејства, во францускиот збор acte, многу подлабок во понирањето на клучните идеи во моите книги во врска со мојот идентитет, идентитетот на моите родители, на мојот народ, накусо идентитетот на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Лесно го препознав и нејзиниот ракопис на пликот со кој беше испишано моето име и презиме, адресата. Се гледаше напорот да биде ракописот што поубав.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
„Сѐ додека треба да се бранам од физичкото присуство на освојувачот, силата на мојот идентитет ме смирува и преплавува.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Најмногу се послужив, за волја на вистината, со моето франкофонство, кое беше дел на мојот идентитет, расрнат на Балканот помеѓу македонскиот и албанскиот идентитет, изразен дури и во моето пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)