мој (прид.) - адреса (имн.)

Чекајте да ви ја дадам мојата адреса.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не знам ни денес како дошла до мојата адреса, односно касарната во Шибеник.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јас не сум којзнае колку позната во Фрежис, но се восхитувам на снаодливоста на поштарот кој успеа да ја најде мојата адреса, дотолку повеќе што јас почнувајќи од месец јуни престојувам во Швајцарија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не сакајќи да го преполнам вашиот нотес со адреси (јас имам четири во текот на годината), јас не ви ја наведов мојата адреса од Фрежис.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не, и има зошто: јас му пишував без да му ја дадам мојата адреса оти бев сигурна дека тој нема да ми одговори или, доколку го сторил тоа, би се задоволил да ми го каже тоа што веќе вам ви го кажал.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Така би и во наредните писма... Hlnе Lejbowicz 6Ruе du Lt Duchaillut F- 25 000 Bеѕаnоn LеѕMоntѕ-dе-Соrѕiеr (Vaud, 17.07. 2000) Господине, Најпосле го добив вашето долго писмо кое ми го испративте на мојата адреса во Фрежис, а можело да се случи никогаш да не го добијам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Овде, треба да прекинам. Ќе продолжам подоцна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Затоа и заминувајќи од градот не ја зеде мојата адреса, не ми ја даде ни својата, и така ниту преку писма не можевме да си кажеме како сме и што правиме.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајка ми го насетуваше мојот страв, иако не знаеше од каде доаѓа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)