Во манастирот на врвот на ридот се шетавме од збор во збор како низ темни монашки келии.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Собата беше празна како монашка келија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
(Господ знае какви инсекти можат тука да живеат - и земја, земјата мора да е полна со бактерии, а да не ги споменуваме пајаците, црвите и слично) и без тепих (погодно тло за буви, вошки и инсекти).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Две столчиња, софа и маса за кафе, од стакло, хром и дебела црна пластика. Без цвеќе
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)