млад (прид.) - човек (имн.)

- Напразно ме обвинувате, кајмакам ефенди!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На подот, на стара искината рогозина, со мала, црна и густа брада, лежеше млад човек.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Сите тројца братски се прегрнаа и се избакнаа.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Јас сум млад човек...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во Струмица живееше прочуениот зулумќар и богат Турчин Назлам-бег.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Јас сум млад човек и ми се шета. Нема да седам на едно место... Знаете... како е... младоста.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ми требаше голема сила да останам мирно седнат на столицата наспроти младиот човек, без да ја оддадам возбудата во мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Главниот инженер, млад човек, висок, со долгнавесто убаво лице, само се насмевна и не рече ништо.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ме привлече рекламата и старинскиот изглед на таканаречениот „диско клуб“, кој го носеше името „Валенхоф ам Рајн“ и во чие Фоаје љубезно пречекува еден атлетски развиен млад човек, кој на секој љубопитен му врачува програма печатена на црно-црвена боја.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
СКИТАЊЕ ПО БЕЛ СВЕТ ДОДЕКА со колата минував низ Булоњската шума, на еден крстопат, пред црвеното светло на семафорот, ме престаса еден „Фордкапри“, кој го возеше млад човек, а до него седеше русокоса жена, веројатно негова сопруга.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во него, забележува Цви, се внушнува еден млад човек.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Убав млад човек, непознат другоселец, ја разделува од другачката, ја зема нејзината мала рака.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И на сите во одајата им стана јасно дека ќе го мрсат ортомчето, било јавно како Алекса, било тајно како Дончета, та еден ден излезе еден млад човек висок, со руса убава брадичка, пред сите со еден предлог: — Ќе нѐ каснат агите што ќе нѐ каснат; таа се виде, луѓе, ами ајде да побараме некое чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
5. Во Ал-Шари никој не знаеше од каде дојде овој млад човек, од каде е родум, има ли некого, нема ли.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е кажувај го бре, Кољо, чарето? — му се обрнаа неколку гласа одеднаш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште на вратата ги пречека млад човек, скоро дете.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— О! Добредојде, побратиме Толе! — со изненада се провикна младиот човек, подавајќи му ја раката на Толета. — Море, добро најду, побратиме Мирче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Околу девет саатот по „алафранга" навистина влезе во кафето еден млад човек — одвај да имаше триесетина години, облечен во градски алишта, избричен, со високо чело, дебели усти, над кои убаво засуканите долги црни мустаќи му ја потврдуваа и убавината, и сериозноста на неговото машко лице.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Другарот Чапаев беше релативно млад човек.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Стариот учител искрено го жалеше овој млад човек за кого што имаше слушано од другите колеги, дека често го обземало очајание и досада, но си мислеше: ќе му мине; отпрвин сите се лошо расположени, а после свикнуваат, дури по некои и го засакуваат со целата своја душа селото, штом ќе ја откријат смислата на својот свет учителски, позив.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Велгоштанецот на севозможни начини сакаше да му помогне, да го подготви младиот човек, да може утре кога не ќе биде под крилото на својот вујко да може сам да ги дочека и да ги издржи неминовните удари на животот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сите погледнаа во младиот човек, некогашен затвореник, а сегашен студент, опашан со калфинска престилка и со закашкани раце во кал.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неочекувано чувство го обзеде младиот човек, застрашувачка возбуда, и за да го одложи своето влегување во кулата, тој го одврза својот десен чевел и од него ја истресе нечистотијата, што беше се нафатила додека одел преку премачканите коси влезови.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сè уште немаше чувство да му се одмазди на Боб; младиот човек не го изневери.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тогаш не го знаев сето тоа, не ја познавав во детали технологијата на власта; но со интуиција (тоа прекрасно орудие за сознание само на младиот човек), чувствував дека не треба да го потпишам формуларот на Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Веќе следниот миг се слушна како вагоните во тунелот сопираат, како експресот ја губи силата, како не може да го прониже тунелот, како папсува; а само миг потоа, од тунелот истрчуваше машиновозачот, млад човек со брада, ќелав, влакнест во рацете, избезумен, и нешто викаше; излегуваа од вагоните и многу луѓе, цел град, цел еден свет; се собираа под покривот на мостот, под мрежата со згаснат напон и гледаа во јагленосаното тело што лежеше на мрежата; некој се онесвести, а некој друг повика: „Каде е жената?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
-Но и покрај грешно избраниот пат и произволно донесените заклучоци, потрагата на младиот човек по вистината треба да се сфати како разбирлив чин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но вака може да се размислува па и да се донесуваат оценки само благодарејќи на фактот дека за наша среќа но и за среќа на обвинетиот не се предизвикани поголеми штетни последици.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Патем, со оној мој познат ведар и исполнет со насмевка пристап само додадов дека многумина со задоволство ќе прифатеа ваков млад човек за син.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А за жал, по сѐ изгледа се случи така: мигот на зачнувањето на новиот здив и новиот живот да биде обележан со знакот на смртта на учесникот во неговото создавање?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Го сфаќаме настанатото недоразбирање, и веруваме дека младиот човек ќе размисли за своите грешни заклучоци а со тоа ќе извлече и соодветна поука.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оној млад човек за кого никогаш и пред никого немам зборувано.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Другарот Ѓурчин се надева дека ќе го затворите случајов бидејќи тој го смета за расчистен - рече човекот од зад ламбата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се наоѓаме всушност во дворот на затворското здание.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Објаснувањава веројатно беа упатени кон иследникот бидејќи овој се насмеа и рече: "Разбирам разбирам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Освен оние, таканаречените лажни гласини, кои создаваат фами па дури уриваат и авторитети.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Верувај ми - реков - ако ја познавав во она изминато време мајка ти, како што ја познавал на пример Даскалов, можеби ќе ја замолев да ми дозволи да ти бидам татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ова е кацеларијата на другарот директор - ме сепнува гласот на човекот што ме спроведува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така ги разбрав и доживеав зборовите на овој млад човек.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
-Зар не може млад човек да биде мудар? – праша Еразмо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Така е исто и со младиот човек.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но, кога тој се појавува, беспомошен млад човек, облеан со солзи и со болникаво бледило, наспроти сиот бесен врисок на мнозинството околу мене, во себе чувствувам некоја нејасна сродност со него.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Можеби ова ќе ти изгледа како фалење, но и како син, и како млад човек, ние во тебе гледаме и свое дело.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, да продолжам: младиот човек, во сиот свој неспокој, се сети на гатачката, слепа старица која му ја навести необичната судбина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Имаш уште пет минути! – протнувајќи ја главата, девојката зачекорува во собата до телото на младиот човек, што испружен на подот,маѓепсано гледа во сцената на екранот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, погледај се во огледалото – 18 годишно момче стана млад човек, жеден за свој живот и полн амбиции.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Колку многу среќи на едно место,“ рече Сара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во текот на денот и во будните часови од ноќта сите во Гнездо правеа нешто што ги откинуваше во посебни светови, издвоени, сами.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога се приближивме до него, тој ги подотвори очите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еден млад човек, кој седеше покрај пијаното, рече: „Тоа го знаеме сите, но не знаеме како работите да се сменат, а да не тргнат на полошо.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оној млад човек кој и додека чекори се чеша од стапалата до главата и назад ќе стигне до бедемите на друг град, и ќе посака таму да влезе, но ќе го убие еден витез, кој неколку дена пред тоа ја освоил својата сакана на витешки натпревар и ѝ испеал песна, со рими искажувајќи ја својата љубов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тука, покрај Густав Климт, седеше неговата две години постара сестра Клара, која повремено, сосема неумесно за салонот, грубо го удираше со лактот, го прекоруваше, а тој се правдаше дека неговото однесување е дел од слободата која му е потребна на секое човечко суштество.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој раскажуваше, ние црвенеевме, а Берта Ауербах сигурно веќе имаше решено уште таа вечер да му каже на овој млад човек дека ја откажува нарачката за семејните портрети.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во малечката библиотека еден човек постојано се држеше за глава, извикувајќи: „Зборовите одлетуваат од страниците! Зборовите одлетуваат од страниците!,“ и повторуваше сѐ додека останатите читатели не се побунеа, па чуварите ќе го однесеа во неговата соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога го прашуваат зошто го прави тоа, одговара: „За да бидам жив.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еден млад човек беше доведен во Гнездо затоа што на сите им повторувал дека нема глава, еден друг млад човек беше исто така доведен во Гнездо, но затоа што другите ги уверувал дека немаат глави.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На секои неколку чекори Сара нѐ замолуваше да подзастанеме, не затоа што ѝ беше тешко да оди, туку затоа што сакаше да се загледа во оние нешта покрај кои ние минувавме без да ги забележиме, затоа што беа дел од нашето секојдневие: мајка и дете седнати на клупа им фрлаа трошки на гулабите, сликар стоеше покрај штафелајот и сликаше една бреза, девојка водеше под рака слепа старица и ѝ раскажуваше за светот што се пружаше околу нив, две деца копаа во земјата со рацете а нивниот татко читаше весник и не забележуваше како тие пронаоѓаа црви, млад човек се беше сместил како на фотеља на гранката на огромниот даб и потсвирнуваше, момчиња играа со топка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еден млад човек забодува игли во своите прсти, ја корне својата коса, ги гребе своите образи, удира со главата од ѕидот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На еден од креветите во просторијата во која ме одведе брат ми, неподвижно лежеше млад човек, кого претходниот ден го извлекле од Дунав штом се фрлил во реката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој го џвакаше чаршавот, и ја подаваше раката кон нас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во текот на денот една девојка си ги броеше прстите на нозете, една старица се обидуваше да протне јаже низ иглени уши, еден старец разговараше со аголот, еден млад човек се тресеше од страв од десниот ракав на својата кошула, една жена…, еден маж…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Еве го Даниел,“ рече Клара, покажувајќи на младиот човек кого не го познавав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Онаа жена што си го бараше своето детенце ќе ја силуваат друмски разбојници, ќе ја водат со себе, а потоа ќе ја остават, и таа ќе умре во сон, покрај едно дрво, гушкајќи го врзопчето партали, кое ѝ беше дете. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„За почеток,“ рече Клара, „мајките треба да престанат да ги советуваат своите ќерки да им се покоруваат на своите сопрузи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш забележав уште еден учипчен лик на млад човек, ушлија, зацрвенет во образите, со иронична насмевка на лицето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Како младите луѓе што во работењето претпочитаат скокови наместо постепено, но постојано работење во еден ист правец, и младите народи ги претпочитаат скоковите пред постојаната упорна работа во еден ист правец.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Господ да те чува и да ти помогне и да те врати жив, брате!“ зад грбот тивко му рече младиот човек во униформа што пред тоа му ја подаде вреќата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Труди се да го заслужиш и ќе бидеш награден; но, немој да бидеш низок и да се шегуваш okno.mk 121 со она, што навистина е достојно за исмевање - тоа е знак на слабата фантазија, ако младиот човек им се смее само на смешните луѓе или работи; остроумникот на нашето време треба да го одбегнува тоа и да си го остри јазикот на сметка на почитуваните луѓе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Замислете си, - ќе речат жените, - Тој е дотолку неук, што не може да одигра партија вист!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
5. Избери си случајно, неколку автори, научи им ги имињата, замисли дека еден од нив те плени тебе со својата убавина како што Дон Кихот си замисли дека Дулчинеја го плени, а очи не ѝ виде.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
2. Штом се подготвиш со овој прекрасен почеток, од кого следуваат сите други правила од кои човекот блеска во општеството, ти треба да отфрлиш некои предрасуди, кои некојпат му пречат на младиот човек да блеска со остроумност. 120 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Стравувај ако не играш карти: нема ништо поглупо од млад човек, кој не знаејќи да игра карти е лишен од начинот поволно да ги загуби парите кај господинот или кај неговата љубовница...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
1. Од самиот почеток, штом само стекнеш свест за себеси, научи дека си благородник, дека си дворјанин и заклучно, дека си роден само да го јадеш оној леб што го сеат твоите селани; со еден збор, замисли си дека си среќен трут, кому крилјата не му се изгрицкани, дека твоите дедовци само тоа и мислеле, на твојата глава да ѝ го остават правото на ништо да не мисли.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кој толку зборува, тој не може да биде будала: ете ја определбата на помодното општество.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Малите деца сега мошне умесно учат да си ги имитираат родителите, и ако не им се попречува таа пријатна вежба, со текот на времето може да се очекува од тоа дете да израсне забавен за општеството млад човек; таквите деца обично имаат нестрашлив дух и на петнаесет години веќе се во состојба да си го претепаат таткото или да го протераат од дома.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
6. Умеј да зборуваш без да мислиш, мислењето му прилега на научник, а науката не му прилега на младиот човек и ти треба да се чуваш, да не речеш нешто паметно.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Младиот човек, кој зборува паметно е мошне глуп во отменото општество, а ти треба да бидеш забавен; најголемиот дел од жените сака папагали; сакаш ли да бидеш сакан од тие жени - труди се да зборуваш како папагал и ќе стекнеш глас на шегаџија.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
3. За да се биде забавен во општеството, да се умее да се убива и весело да се минува времето, потребна е само една наука: карти - во најголем број случаи, оваа наука ги заменува сите други науки.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Многумина од младите луѓе се сосема заборавени од општеството немајќи дарба да ги пренесуваат вестите, а тоа е жална судбина за еден млад човек, ако на него се сеќаваат само кредиторите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Новиот, ваше превосходство, новиот, фала Богу и тоа колку бргу! Некои и по цела седмица не разговараат“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На тој начин, штом одбереш еден автор за свој љубимец, толку повеќе чест ќе имаш, особено ако тој е странски, напаѓај ги другите и зборувај само за него, припишувај му ги оние грешки, што тој ги нема, додавај му ги оние одлики, кои тој никогаш ниту ги имал: нема ништо попривлечно од глетката на двајца млади, како спорат за своите автори, кои не ги читале; мене честопати ми се случуваше да бидам сведок како епиграмите на Русо ги победуваа “Ноќите” на Јунг, а победата секогаш остануваше на страната на младиот човек чие грло е поздраво.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
4. Биди подсмевлив колку што е можно: млад човек, кој знае како да исмее и да се пошегува се бара во најдобрите општества како богатство.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Затоа, навикнувај однапред да се шегуваш со она, што за нашите предци било свето: ништо не е толку блескаво како млад човек кога се шегува со битните работи без да ги сфаќа; со сета плиткост на својот ум, тој тогаш е мил како пудлица што сака да го нападне коњаничкиот капетан и да го раскине на парчиња додека тој рамнодушно си го пуши лулето и не се интересира за нејзиниот гнев.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Ах, се чини дека е млад човек!“, повика Авдотја Игнатјевна.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Лесно може да се случи и ти да бидеш претепан, но тоа е ловоровиот венец, најдобриот украс на прераскажувачите: колку посилно ќе те претепаат, толку е поочигледен доказот дека твојата фантазија е поопширна; колку повеќе те пцујат, толку е поочигледно дека го привлекуваш вниманието.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Иако од мали нозе го подготвуваше да биде освојувач на небесните синила, се чини дека пресудна за идното професионално занимање на овој млад човек беше секогаш тивката и одмерена Снежана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, амбициите на овој млад човек не застануваа тука.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Младиот човек седнал на запалена бомба.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Овој млад човек му се допаѓаше на Глигора.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Нејсе, младиот човек ми помагаше да ги одвртам стутканите панталони и да ги закачам на закачалки, да ги наредам по гардероберите, да ги испрскам со топла вода и да чекам до 9 часот да се испеглаат сами од себе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Новите гости стигнаа рано изутрина. Млад човек, дебела жена, мало бебе и шест куфери.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ме побарал некој млад човек на мои години (тогаш имав 33).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Првиот бизнис на Пепелашка Кога за 12 фотографии од матично ќе платиш колку за вечера за сите гости од страната на невестата тогаш треба да бидеш глупав, а да не се сетиш дека овој занает за млад човек е златен рудник.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А никој не се интересира како му е на еден млад човек кој мора да го капе кучето на својата станодавка, да го чешла со часови, да го носи на лекарски преглед, само за да не биде исфрлен на улица.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во него се таеше нешто што предизвикуваше сожалување, така што еден млад човек, тукушто вработен, наеднаш беше застанал небаре пронижен и оттогаш сè како да се беше изменило пред него и како да се покажало со друго лице.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Според тоа, и да може да се нарече млад човек, тогаш тоа би било само релативно, то ест во однос на оној, кој веќе ја надминал седумдесеттата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Дали сте свесен, дали сте свесен за тоа? ве прашувам јас.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
(15) Не потекнува ли тагата на младиот човек, кој разбрал дека еталон метарот ја загубил својата моќ да ги мери раздалечините од онаа сосема космичка меланхолија типична за fin-de-siecle и која ќе ја најдеме и во една песна на Laforgue со наслов Тажачката на времето и неговиот другар простор?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Некому морал да му го вади душникот (млад човек, богати, роса), - немало друго чаре, во душникот му влегла круша.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Беше релативно млад човек со среден раст, црна, густа и кадрава коса.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Од другата страна на калдрмата, до двете дами се најде еден млад човек, не постар од 22-3 години, убаво облечен со лесен, едноставен нагрнат мантил, со темно сив шешир на главата, прекрасни големи, продорни очи и убав лик.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тогаш, две години пред историскиот настан, по ништо не можеше да се наслути дека овој тивок, црномурест, млад човек, со сјајна црна коса и благ израз на лицето, ќе ја сврти судбината на Тунис, внесувајќи ја земјата во нова ера, пред опасноста земјата да го изгуби цивилизацискиот континуитет до кој дојде Бургиба. Но за тоа подоцна!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба на заминување, цврсто стегајќи ми ја раката, небаре со татковска грижа ми порача: - Внимавајте, млад човеку, како ќе работите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Потем се созеде. Ме погледна зачудено и му се обрати на својот министер: - Кој е овој млад човек?
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го следев Сојузниот со внимание. Нешто и забележував, не да покажам сериозност, но најчесто кога сакав да ја одржам концентрацијата, запишував.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сојузниот погледна врз хартијата пред себе, бездруго мојата биографија и продолжи: Вие сте релативно млад човек (тогаш 42 години), а добивате висока позиција во дипломатијата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше тоа ноќта кога се одржуваше Трката со чамци - ужасно груби умееја да станат во ноќите на натпреварите во веслање - и јас се удрив во еден млад човек на авенијата Шафтсбери.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден русокос млад човек со глупаво лице, по име Вилшер, кого одвај го познаваше, го повикуваше со насмевка да седне на слободниот стол на неговата маса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Сигурно сте преживеале големи промени од времето кога бевте млад човек“, рече Винстон испробувајќи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Уште на почетокот, кога во однесувањето на госпоѓа Мариела, при честите службени контакти, го проѕре кај неа чувството на наклонетост кон себе, Богдан не можеше да си објасни дали тоа беше резултат на своето, со оглед на годините (тој од госпоѓа Мариела беше помлад дванаесет години) нагласено љубопитство (ако тоа се читаше од погледите со кои тој шеташе по нејзиното високо, видно потполнето, со нагласени облини, но складно тело) или на решеноста на оваа жена со својот порив да направи баланс меѓу срцето и разумот и отсуството на сопруг за нормален живот да го надополни со разуздан одговор на страста која ја поседуваше и заради која еден млад човек беше подготвен да им се подреди на сите нејзини желби.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во длабочината на ресторанот, на мала тркалезна маса, во придружба на Јурак, млад човек, висок, облечен во фармерки и кафеава кожна јакна, со очигледна загриженост на лицето седеше Илона од Прифатниот центар за странци, а веднаш од десната страна на влезната врата Азра со ракоплескање ја пречекаа шесте жени од Центарот, пред тоа живо расприкажани со Тихомир од Друштвото “Осамени срца”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Релативно млад човек. Црни очи. Измазнета коса. Грижливо негувани мустаќи. Блага насмевка на лицето и во очите.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со целиот израз тогаш Марија сакаше на Елена да ѝ каже - ете, баш мене, „грдото пајче“, ме засака овој добар млад човек.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија, без да ја крие својата среќа и радост, ѝ го претстави на Елена младиот човек: - Да те запознаам. Ова е мојот свршеник.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Воопшто не личеше на оној млад човек што го запозна и засака.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со неа влезе, за Елена непознат, млад човек.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Можеби затоа не сфати веднаш, дека некој млад човек на мотор беше застанал токму пред неа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Влегуваше во стоковната куќа во центарот на градот, и за малку ќе се судреше со Марија и со еден млад човек, со кого таа се држеше за рака. Застанаа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Адвокатот беше релативно млад човек, и многу комуникативен.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Од страната на возачот излезе млад човек...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Репортерот - млад човек, исчешлан со патец и со пенкало во рацете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
— „Ако не му чини, пак јас може и да си излеза" — си рече најпосле и почна да си прави „сеир со умот" и да си крои потамошни планови, како секој млад човек кога стапува во живот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Фатил пријателство со мулазимот од кашлата, со ќатипот од конакот, та дури и со стариот Мудур Арслан — беј; и зошто овие ќе го искористат овој млад човек ако не за кодошлак кај мариовките?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но што може да добие млад човек кому од раѓање му е пружено сè во животот?
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Потоа тој пиеше секогаш долго и истрајно, како во овој ден, во оваа вечер со младиов човек, кому не му беше роденден.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Всушност изгледа очите ѝ ги побара; а можеби тоа беше неговиот начин да ја натера да го следи неговиот поглед за да ја принуди најспосле да погледне кон мене бидејќи и двајцата, истовремено ме погледнаа: Ти се допаѓа овој млад човек? - ја праша тој со зборови кои како да произлегуваа од разговор што пред тоа го воделе.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А токму во тој момент, можеби поттикнат од измислиците што ги бев изнарекол , Зрновски ја фати раката на Јана, ја приближи до усните за да ја бакне а потоа ја потсети: - Еј, заборави да ми одговориш, дали ти се допаѓа овој млад човек или не?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ова го реков бидејќи сметав а и сега сметам, дека во тие години подобро од мене владеевте со чувството на младиот човек исправен пред непознатото, пред неговите тајни.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Што сѐ може да стори од својот сакан млад човек некоја Ана!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Виде деца како играат по тротоарот: Русокосото беше сонце и токму кога младиот човек минуваше крај него се одлепи од плочникот. Од косата му засветли злато.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Откако ги заврши предвидените студии и стекна титула мајстор на играта, момчето, сега веќе млад човек, се врати во Градот.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Хичкок: „За Бројот тринаесет ме убеди жената-пропагандист во компанијата „Фејмоус Плејерс Ласки”, која во мене откри нешто и пред да почнам да се занимавам со пишување на сценарија или со правење сценографија, значи тогаш кога бев обичен млад човек во одделението за изработка на натписи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Навистина имав среќа во тој поглед, бидејќи како млад човек и сценограф бев догматик.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Автобусот (без крилја) сè уште не беше подготвен да нè однесе до нашиот терминал.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ги начулив ушите: - ...музичарите најдолго живеат... шупелката и свири си, свири, мозок не троши... а на оној млад човек косата му побеле... триста и шеесет книги, една по една, а сите различни...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Додека е млад човек треба да гледа напред и само напред.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Младиот човек кој таа година ја доби честа да управува со бродот, сѐ уште веруваше во Обновата.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Еден млад човек кој водеше сметка за својата позиција во општеството и кој се подготвуваше за женидба, ја натера својата идна жена да вети дека нема повеќе да се занимава со клептоманија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Штотуку го уби коњот, кога, гледај чудо, овој се преобрази во принц кој, да не беше јунаковата послушност, ќе мораше засекогаш да остане бедно истрошено коњче. 18.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но неколку години подоцна, кога се разведуваа, таа му рече дека кога биле кај златарот да купат венчални прстени, таа се издвоила за момент додека тој ја проценувал вредноста на двата прстени и незабележливо, земала еден рачен часовник. Оваа девојка беше голема убавица. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 185
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Читајќи го вашето последно писмо одненадеж открив дека меѓу вашите тројца починати браќа, бил и неустрашливиот млад човек кој еден ден ќе $ го открие името на козата Сталинка.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа имаше само шеснаесет години кога дозна во еден манастир, Нотр-Дам де Сион, близу до Истанбул, каде што учи француски, музика, виолина и пијано дека нејзиното семејство ја свршило за еден млад човек од албанската аристократија кој тукушто ги беше завршил студиите по политички науки во Истанбул.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На неа се гледаше млад човек со мустаќи, во морнарска облека и со капа на главата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еден млад човек, рус, висок, таа униформата му спиеше на мршата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На авторот му се виде дека младиот човек поради сопственото несфаќање дури и како да почнуваше да се нервира. Задоволен, авторот му се насмевна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Продавачот, млад човек, очигледно без навика да се мие, не покажа никакво интересирање за непознатиот...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Секако, тој млад човек ми беше симпатичен, а во исто време во мене гореше желбата да му ја покажам реалноста каква е вистински.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Колку и да се трудев да бидам јака и да му помогнам, не успеваше, а сепак и јас сум сè уште доволно млада па имам сопствени емотивни кризи, понекогаш и мене ми е потребна поддршка, исто колку и нему или на било кој друг млад човек.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Целата моја суштина се вовлече во таа намера да му помогне на овој млад човек.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На 4 мај сестрата Писи, покрај другото, во својот “Дневник“ го запишала и ова: “Денеска еден млад човек се преправал дека носи телеграма во телеграфското биро.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)