млад (прид.) - господин (имн.)

На враќање Рада не се врати на последното седиште, туку седна на испразнетото место кое зад себе го остави младиот господин, кој пред неколку мига седеше до младата дама со зифт црните коси.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- О-о-о! Младиот господин веќе има ново друштво.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, дека во концептите очигледно настанува хаос (хаосот е етер!) доказ е и пробивањето во материчниот простор на подрумот (кој служи и за „оплодување“, точка на средба не само меѓу внатрешното и надворешното туку и меѓу машкото и женското, а што можеби е едно те исто?!) на младиот господин Робин, уште еден сперматозоид во беспоштедното умножување на одрази, знаци и медии?!
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Љубезно ве молам млад господине, по скалите, првата врата лево.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- А потоа на балот на гардата млад господине?
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Младиот господин си замина. Дамите ја земаа надокнадата со очигледно олеснување, шоферот се врати во автомобилот и продолжи понатаму со огромна брзина, а неколку појаки мажи од улицата го враќаа коњот и чезата во нормална позиција живо разговарајќи.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Младиот господин замина“, му рече, со нерешителност доволна за да го полуди.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Младиот господин живее сам. – Тоа го знам – ѝ рече тој. – Не живее тука, туку понекогаш доаѓа, зар не?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одрекувањето на жената му се чинеше како уште една потврда на нешто што за него веќе не беше сомневање, туку лоша извесност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следните денови им телефонираше по азбучен ред на сите што ги знаеше во Барселона.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ние пријателски се зазборевме и ниту забележавме кога во канцеларијата влезе човек на средни години, кој го фати младиот господин за рамената и извика на сиот глас: - Така ли вие, ѓаволски мрзливецу, ги подготвувате сметките?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Раководниот глас на штотуку влезениот младич ме убеди дека сега имам работа со директорот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ќе му дојде ли некогаш крај на тоа!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Добар ден, - му реков, - како сте, како живеете? (Ја одржав внимателноста и светскоста во духот на Серјожа Зелцер.) - Добар сум, - ми одговори младиот господин, - вие сте нашиот нов службеник?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Мошне сум радосен!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Претходниот важен раководител скокна во фотелјата како топка, а младиот господин, наречен од него мрзливец ме предупреди на уво дека дојде директорот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)