Тогаш, излегува дека меѓу нечувствувањето никаква потреба да му се припаѓа на нешто и чувствувањето неодолив порив да влезеш низ примамливион влез на маалскион пијано-бар не зјае никаква непремостлива генерациска провалија, туку само тенок меѓуграничен појас што не е поголем од деценија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако излезе дека сиве овие вечни тврдења за генерациската разлика се точни и актуелни, тогаш би излегло и дека народон што има над триесет години и што денес виси по пијано-баровите бил до пред само кратко време новата генерација што излегла од тинејџерството и не чувствувала никаква лична поврзаност со геј-идентитетот, со геј-културата и со геј-заедницата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А за тинејџер тоа е старост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Постојано тврдат, со истата празна настојчивост, дека тоа што се геј не ги определува.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)