метален (прид.) - вкус (имн.)

Просторија со низок плафон, преполна со луѓе, со ѕидови потемнети од допирот со безбројни тела; исчукани метални маси и столови, поставени блиску еден до друг, така што луѓето се допираа со лактовите; искривени лажици, накршени подавалници, груби бели чанчиња; сите површини измастени, нечистотија во секоја пукнатина; и еден киселкав, измешан мирис на лош џин, на манџа со метален вкус и на нечисти алишта.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Толку храна, толку храна, а толку гладни има, а храна, да гризеш, да ги впиеш забите во нечие живо тело, да почувствуваш како зоврива крвта во тебе, трепери К*, да ја почувствуваш туѓата крв врз белите песјаци и да гризеш, да гризеш, чувствува К* со сето свое кучешко битие соленкаст и метален вкус на крвта во устата, на туѓата крв.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)