Треба да претпоставам дека седев долго, дури и премногу долго; то-ест јас дури и прилегнав на долгиот камен во облик на мермерен гроб.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И Боже, што ќе беше со тебе помислив, ако се дрзнеше ова да го објавиш!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ги нападиле оние на кои коренот им е овде, нѐ довлекоа нас да ја ораме и да ѝ ги користиме плодовите на земјата, ама ние заборавивме да се грижиме за нивните мртви и убавите мермерни гробови сега се обраснати со тревишта грмушки и капини.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)