мек (прид.) - полуглас (имн.)

Во првиот сон, се појави како девојка со очи на срна, што со шепот налик на летен дожд, од кого наслушнуваше само „ш“ и „ж“ споени во мек полуглас, го повикуваше да и се наближи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)