мек (прид.) - лежиште (имн.)

Не знаеш кој е Песоа? – раката (актерски, помисли таксистот), се одлепи од мекото лежиште на образот и појде нагоре, до самиот покрив на автомобилот: Голем поет. Португалец.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Еј, што ти е ова долу? - Каде? – таксистот не стигна ни да запраша, а Хорацио бргу се наведна кон подот и зграпчи нешто.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)