личен (прид.) - карта (имн.)

Додека шеташе со рацете спакувани околу половината, се сети дека треба да појде во библиотеката во Ману за да си ја земе личната карта која ја беше оставил при подигањето книги, а се заколна дека никогаш повеќе нема да влезе во библиотека, па и што ќе му беше, кога реши да стане шофер.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Кога му ја даваа, пред испуштање, личната карта, во една од канцелариите што сепак создаваше илузија на оној нормален допир со власта, досега единствено познат за него, Пискулиев се пожала: „Господин началник, мене ме тепаа за ништо!“
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од десет часот предручек, кога ги дотераа, па до четири попладне, не се случи нешто што-годе забележително, само што им ги собраа личните карти и не им даваа никако да седнат, ами мораа да стојат сѐ простум, како за почит пред силината на власта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Вади лична карта. - Да не имаш некои недозволени средства у тебе, го праша џандарот у цивил кој гледаше ко теле у личната карта.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Па немајќи друго, така стоејќи, на одење се пипна по задниот џеб од панталоните, не толку да види дали има некоја пара колку да провери дали си ја носи личната карта.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Едоставно ја зеде својата девојка, бруцошката што зборуваше со очите, и ја одведе во Градското собрание да ги подадат личните карти на шалтерот за бракови и разводи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Се претставува најуредно, со лична карта и новинарската легитимација, и чека објаснување на случајот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мојата Литература, мојата Убава Книжевност, мојата Belles Lettres, повторував во себе, стискајќи ја во раката својата единствена лична карта - моите книги...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Анегдотска архива од Студената војна (1993) е инсталационен интерактивен CD-ром проект, кој осликува лични и официјални Комунистички материјали од Централна Европа во педесеттите години, во облик на домашни видео филмчиња, филмски снимки, семејни документи, пари, новински извештаи, лични карти и други делови од колекцијата што Legrady ја собираше за време на изминатите дваесет години.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Сањарење од Брамс, душо“, му ја препорачуваш додека ќорав пијан се обидува да му ја протурка на келнерот личната карта како платежна картичка од „Американ експрес“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сепак во личните карти не им стои дека место очи имаат бабнатинки и не им е напишано здравната книшка дека боледуват од осаменост и од очиодразоаност.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Без влакна само во очите, потсетуваа на стаорци и можеа да се служат само со една лична карта, толку личеа еден на друг.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Ако се погледне од денешна перспектива, беше јасно дека Арафат влегуваше во една од живите претстави на театарот на апсурдот на темата на владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Новите палестински лични карти и пасоши беа само влезници за претставата на тој театар...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Покрај тоа, ЗИТ (1997) го овластува инспекторот, во постапката на инспекцискиот надзор, да бара лични исправи (лична карта, пасош и слично) од лицата затекнати на работа кај работодавецот, кои се должни бараните исправи да ги дадат на увид, а по потреба инспекторот е овластен и да побара асистенција од надлежен државен орган (чл. 11, ЗИТ/97).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Како исклучок од ова, од 2007 година странец може да поднесе барање за издавање на работна дозвола до Агенцијата за вработување, само доколку поседува: •  дозвола за привремен престој врз основа на семејно обединување, •  дозвола за привремен престој на член на потесното семејство на државјанин на Република Македонија, •  дозвола за привремен престој поради хуманитарни причини, и 115 •  лична карта за признаен бегалец, лична карта за лице под хуманитарна заштита и идентификациона исправа согласно со Законот за азил и привремена заштита (чл. 10, ЗВРС).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Мето Јовановски е роден во село Брајчино, Преспанско (како што долго веруваше) на 5 октомври, а според личната карта на 18 октомври 1928 година.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
53 52 Gary T. Marx, “Some Conceptual Issues in the Study of Borders and Surveillance,” in Global Surveillance and Policing: Borders, Security, Identity, ed. Elia Zureik and Mark. B. Salter (Cullompton: Willan, 2005), 23. 53 Elia Zureik and Mark. B. Salter, ed. Global Surveillance and Polic- 42 Ако аеродромите ја детериторијализираа границата, базите на податоци за емигрантите ја виртуелизираа истата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
54 Програмите за национални лични карти и надзор 55 создаваат ситуација каде границата е сега насекаде.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сега таа е и подвижна (пластични лични карти) и виртуелна (база на податоци).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Новите предложени лични карти ќе бидат „паметни“ (поврзани со база на податоци која е во мрежа и може да се пребарува), ќе имаат биометрика и „најверојатно ќе се користат за широк спектар на активности надвор од полициската контрола и административната функција за која во моментов се користат ваквите документи“.56 Ова отвора значајни прашања во врска со заштитата на приватноста и граѓанските слободи (на пр. слободата на движење).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сега ми требаш како алиби. Како лична карта на мојот хуманизам и ренесанса.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пред самиот влез се покажуваат поканите и личните карти.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Милиционер навистина дојде, него не го интересираа нашите расправии со кондуктерот, туку бараше лични карти од патниците.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На дедо ми му рече, враќајќи му ја личната карта и пензионерската книшка.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кога возот се приближуваше кон австриската граница помина една претходна милиционерска патрола. Едо намерно, наместо пасошот, им ја даде личната карта.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Возни билети и лични карти за преглед!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)