Секако, ова гледиште е условено од прашањата на генезата на руската (и пошироко, на целокупната) сатира како литературен феномен.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Можеби токму овој номинален облик на сатира најмногу се доближува до поимот “класна уметност” од една страна и до маниризмот во некој од своите облици, од друга страна.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)