лесен (прид.) - плен (имн.)

Не можејќи да се отплеткаат, со шиите заглавени во ромбоидната мрежа и со главите што виселе како зрело овошје, станале лесен плен на животното што демнело.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Само ти знаеш низ вени да ми пловиш, само ти ко лесен плен лагите мои ги ловиш.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Ете на пример, ближат празниците, па вака незаштитената шума е лесен плен за несовесни луѓе-нелуѓе, крадачи, арамии“ - возбудено брзаше да дорече Ивана „ да речам - разбојници - сечат елки, борлиња, дабови гранки и сето тоа го продаваат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Среќата моја утрото ко лесен плен ја лови, перницата низ солзите мои плови.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)