Се разбира дека имам зборови, неброени зборови за се она што се случуваше овие денови во мене. Можам и да ги искажам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тие зборови постоеја и пред да ме затворат, да, и пред тоа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или најмногу ја посакува улогата на џелат, кој откако ќе ги потцени обвинетите се определува за лекоумни и случајни заклучоци и аргументи?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)