Тие нема пород. Кутрите во старост беа останати сами.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Значи мојата мисла патува до него и веројатно го вознемирува бидејќи наеднаш ѓаволчето го снема; се скрило кутрото во глушечка дупка.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
На илјадници места подгорен, проклет да бидам, некои кутри во момент на краен очај сигурно се обиделе да го запалат.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)