Кутриот дедо Димо! Свесен беше дека многу малку од она што го зборува допира до свеста на дедо Иван, но со ништо друго не можеше да му помогне.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога ги крева очите во нив навистина се наместува насмеаното широко лице на Танаско со зборовите Кутар дедо Костадин, гу умреа дедовците!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)