кус (прид.) - опашка (имн.)

Не мислеше сега веќе на ништо друго, тој малечок бегалец од дивината, за него постоеше само вкусот на дланката на човекот, тој продолжи само да лиже и да фрцка со своето кусо опавче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знам: булдок има голема глава како старец, клапнати виснати образи како старец, клапнати уши, куса опашка, кожа светлива, без влакна.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)