Дождот почна да засилува, студен од некое ветре што повремено подувнуваше и крупните капки им ги тераше право в лице, како иглички.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Времето надвор уште повеќе се беше стушило и врнеше дожд со крупни капки.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Челото му заприлега на препечена глина низ чии бразди се сливаа крупни капки пот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)