кревок (прид.) - стеблак (имн.)

Кревкиот стеблак му висеше над главата, потресувајќи се на секој чекор - како секира да го удираше по младата кора.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тоа натежнуваше озгора, како од самиот врв на нагорна шурка, со својот кревок стеблак - над наведнатата глава од човекот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Додека ја набиваше земјата околу коренот, кревкиот стеблак климнуваше надолу како детска глава во оган.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Го навади прво со својата пот коренот, а потоа седна под неговиот уште кревок стеблак и здивна: пак имаш сенка, синко Митруше.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)