Потем, тој продолжи: - Ах, тие јагули, тие свети и клети јагули, како сирените на северните мориња, влегуваа во реките, езерата, на нашата руска земја, нè поврзуваа со светот, означуваа безброј излезни патишта, кога човекот се гушеше во сопствената судбина...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тој сега беше убеден дека и функцијата им ја должи на тврдокорните, кои беа уште силни, а најмалку на секретарот, кој појде по умот на Цветана Горски, по тие клети јагули.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Зар малку време изгуби со книгите за козите, тие клети јагули, јагули, сиџилите, па сега со овие клети лавиринти?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Зошто би заминал на пат и би ги следел, како што велиш тие клети јагули?! Остани со луѓето!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Безбели, за тие клети јагулчиња не ќе го менуваме Петогодишниот план за изградбата на нашата земја?!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)