камен (прид.) - зграда (имн.)

Се спружи во ладнината и во сеќавањето остана само белината на плочите, издолжениот врат на камилата и кротката влага во нејасните очи, палмата, трома и висока, а под неа камената зграда, исушена од врелиот здив на тропикот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
ЗИМНИЦА- камена зграда покриена со слама која се гради специјално за презимување на овците.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Камената зграда штрчеше сред тажна панорама, чијашто боја остануваше од утро до зајдисонце сивопепелава.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се распраша кој прима на работа во рудникот и доби упатство, та отиде во камената зграда.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ниска, камена зграда, покриена со слама. А сламата поцрнета.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Населбата се испразни. Остана само Челебијата со Нешка на конакот, гавазите пред неговата врата, крчмарите пред крчмата и писарите со магационерот во една одделна камена зграда.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)