Иако, што се однесува до името, возот веројатно веќе го сменил, ако сеуште не го сместиле во правливата сала на некој историски музеј.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
-Ве молам да укажете достојна почит: Шервуд Василиј Осипович, академик на архитектурата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ја подигна зградата на Историскиот музеј, за која може да се рече: глупост, стврдната во камен.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За тоа, како овој милионски град бил системно, по принципот на „килим“, до темел уриван од германските окупатори, гледав еден документарен филм во Градскиот историски музеј, во старот дел на градот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во Историскиот музеј апсолутен приоритет има прикажувањето на експонати од животот и делото на Водачот, макар што во родната куќа во Ѓирокастро постои и музеј кој му е специјално посветен.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Потписите на некогашните или сегашните станари, вдлабнувани на изгнасените ѕидови со клуч му даваа на влезот некоја нота на историски музеј.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)