ист (прид.) - стол (имн.)

Што и да погледнам - сѐ е поврзано со некаква замислена - и во реалноста спроведена - бесконечност: столот со подот - подот со вратата - вратата со тротоарот - тротоарот со улицата - а улицата со центарот на градот - центарот на градот со излезот од градот - излезот на градот со автопат, автопатот со друг град, село, држава.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Како да сакаше да ми рече: столот на кој седиш ја претставува вашата заедничка судбина но при услов да ја имаш истата среќа што ја имаше и тој.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А таму истиот стол и истата врата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ми го покажа писмото, објаснувајќи дека претставувало благодарница, или нешто слично, а му ја испратил некој од несреќниците кој негде во раната пролет седел на истиот стол на кој сум седел и јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)