Уште истата ноќ, кога Арслан бег со дружината потона во Чепиговски Мртвици, додека за тоа уште се немаше расчуено. заедно со чупата Перуноска, потајум, дојава на Имотот и на својот соплеменик, на истиот оној што дојде од Светогорскиот манастир за да ги исчува Имотот и сираците, му го раскажа само за тоа, само за да биде запишано во тефтерот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Имено, таму било запишано дека Костадин Дамчески, Лазор Перуноски и Атанас Јанчески Цицко, брат му на Бошета Јанчески (животниот пат на Бошета, поради една изненадна околност, уште од истата ноќ зеде друга посока, го однесе далеку од Потковицата и никогаш уште еднаш не го врати назад) скриени во житјата на реченото место го издемниле Хаџи Ташку со дружината и кога овие им се доближиле на само педесетина метри истрелале сите тројца наеднаш во нив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Уште истата ноќ, на полноќ, Пената отиде сам на Самовилец и повеќе жив не се врати.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
9. Прилепската чета, со која отидоа Пере и Ѓорче, закрстари по Баба, Никадинска планина и Бабуна, но Бахтијар ги насочи потерите и на таа страна, та еден ден мораше и таа да се растура.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И уште истата ноќ и тој се раздели со Стоја и Петка и тргна со Андона кон Крушевица, откаде го зеде со себе помалиот свој син Велјана да не падне и тој во рацете на агите, како постариот Трајко кој веќе, заради татка си, беше затворен пред една година.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И така, кога Сарафовци денуваа на „Ливада" и кога ноќта се разделија, Толе почиваше крај своето Ќосе во Вепрчани, а Андон крај Андоница во Дуње, за да дотрча околу полноќ во Вепрчани и да му јави на Толета, дека Бахтијар ја испрати војската по нив по Селечка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го прегрна Тодор Толета и го избакна. Се избакнаа и неговите четници со Толевите и Толе ги поведе по мракот сите кон Вепрчани, откаде уште истата ноќ ја прејдоа Црна и ја фатија жиовската Станоновица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Веднаш уште истата ноќ почна нешто да му тропа на десниот ѕид.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но сепак се договорија и избегаа уште истата ноќ.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Уште истата ноќ, некаде околу полноќ, се качи на покривот од куќата само по маица и гаќи, замислувајќи како утрината, како во некој расказ, мајсторите кои работат на соседната зграда ќе ја најдат смрзната, но среќна.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Но уште во истата ноќ долетаа студени северни ветришта и ги потиснаа кон југ послабите и изморени јужни ветрови.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
И сите стражари који погледнале во книгата умреле уште истата ноќ, со очи отворени.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Оти влегов со клучот на блудот од братот мој во одајата, во оваа иста ноќ; влегов сам, без страв, со колена од камен, оти не се бојам веќе од ништо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем, сѐ беше лесно: влегов во циркусот и станав маж, уште истата ноќ.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во истата ноќ, додека Додо и другите спиеја, ја употребив својата моќ да господарам со соништата.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Момчаците пееја над него и го успиваа: Кон слобода чекориме, се бориме, се бориме.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Искачувајќи се Христос им рекол дека уште истата ноќ сите поради Него ќе се соблазнат.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
УШТЕ ИСТАТА ноќ по спалувањето на поп Јакова и Трајка кадијата нареди да се спреми потребен број сејмени што ќе ги затера бунтовниците во Цариград.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во соседната барака, истата ноќ, битисаа две доенчиња.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Уште истата ноќ стриче Лентен се изгуби.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Татко истата ноќ му го довери планот на заминувањето на семејството, на стариот побратим Гури Порадеци.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ќе се фрлиш за прв пат
главечки, ќе пливаш само за себе
butterfly, ќе плуташ, ќе нуркаш
оддалеченоста од брегот ќе ја одмеруваш
по пробивот на сонцето, ако го има
по работата на срцето
по подноктиците
перките и алгите
по трагите од морските пци
ќе ја унапредуваш техниката
отскок на површината
во последен миг
неверна кон сѐ
кон животот посебно:
ќе палиш огин и ќе голташ жар и пепел
во ждрелата на оние кои во тебе гледаат
неидентифициран плод, увод во гревот
зашто другите, одбраните, некаде далеку
ѕемнат во истите ноќи, подоткриени
јазикот го вадат од мрзеливи легални усни
и скришум ги бришат своите
благоглаголливи:
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
И уште истата ноќ вагонот доби жители.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Но уште во истата ноќ долетаа студени северни ветришта и ги потиснаа кон југ послабите и изморени јужни ветрови.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И така дење, така ноќе. Една иста ноќ те темне, една иста ноќ те разденува. 250
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)