ист (прид.) - куќа (имн.)

И денес живее во истата куќа, доградена за кат, за да ја смести богатата колекција на примитивна уметност, собрана од амбасадорските години по африканските држави.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Приказната што ви ја раскажав, ја чув од Менка, една од внуките на баба Ристосија која во себе крие мало црквиче што го соѕидала баба ѝ кога се родила, во истата куќа, во истиот двор кај што цутело цвеќето подабиче, кај што се извела змијата домашарка, куќната чуварка.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Они живее иста куќа, јаде иста маса, спие ист кревет, и он старо куче, он не збори ни збор нејзе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Бабата умре во истата куќа на другиот крај од улицата кога девојчето, сега девојка, замина да студира во големиот град.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Хелвиг е трета генерација што живее во истата куќа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Карл, од бабата во Келн се плашеше, иако растеше во истата куќа каде живееше таа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Каков апсурд имаше во неговата надеж дека Марија ќе може да живее тука, во иста куќа со нив двајцата... преостанати од некогашниот свет.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- ја прашав, зашто таа живее во истата куќа и секој ден е со него.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Живее во иста куќа, а секоја вечер ја менува адресата – закачува таблички со различни броеви и имиња на непостоечки улици.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
А тој вели: Не бабо, само тоа не може да се случи.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Се вративме повторно во истата куќа да преноќиме и старата веднаш нè праша: Милка, го вративте ли?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)