На чардакот, на другата страна на улицата, Утринум, во иста доба, тихо си пееше жена И ги полеваше цвеќињата во саксиите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Залезот доаѓаше во иста доба само заради осамената старичка во нашата улица.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)