На чардакот, на другата страна на улицата,  Утринум, во иста доба, тихо си пееше жена  И ги полеваше цвеќињата во саксиите.
               
             
           
            
            
              „Љубопис“
               од Анте Поповски 
              (1980)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Залезот доаѓаше во иста доба  само заради осамената старичка  во нашата улица.
               
             
           
            
            
              „Ненасловена“
               од Анте Поповски 
              (1988)