испукан (прид.) - уста (имн.)

Најпосле, околу пладнина, овие примија за богаи ги навртоа, како сурија говеда, на реката, каде што изналегнаа ничкум и си ги наквасија своите поцрнети и испукани усти.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А треба водата, затоа и се борев и се изборив, за да ја навлажниш испуканата уста и потта да ја измиеш од лицето и од снагата и да ја симнеш наслагата од меѓу прстите на нозете.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Толе ги изгледа од пети до глава извалканите орачи, им ги виде испуканите усти од солта, пиперта и ветерот, им ги виде босите искрвавени нозе, голите изгорени раменици под искинатите кошули, козинавите црни градници и белите глави, полни со земја и му стана чудно од каде во тие робови насмевка?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)