Ги симна полека штиците, ги нареди на скелето и така испотен и задишан, без да здивне му се сврте на работникот и му рече со зарипнат глас: - А ти зошто навредуваш?!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се разбудуваше испотен и жеден, нејак да го разбере ноќното кикотење на Мануша и на сувата русалка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Дупката наоколу беше опашана од толпата, а внатре Јован, како гладијатор, до половина гол, испотен и исцрпен, се бореше со страшната ѕверка - сувата и непопустлива почва.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Денко, иако испотен и зазбивтан од искачувањето по ридот, чекореше како замаен, опчинет од сета таа недогледна убавина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но, па тоа тие четворица испотени и тивко зачекорени луѓе, со своите пламнати лица, го носеа на своите рамена токму него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Змејко истрча, и првпат во животот го виде оној старец испотен и заздишен. Блед.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Му велам: ’Немој да се плашиш. Во домов Господов ти велам, Севишниот ќе ни дарува мислост’. ‚Не се плашам, татко’, ми вели.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Го гледам моето седуманаесетогодишно дете и ми се стори како преку ноќ да порасна и да стана вистински маж, испотен и задишан, непрекинато ги носи предметите во подземната просторија и ги засолнува.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
И кога се враќавме испотени и истоштени, пред портите од бодликава жица нѐ пречекуваа наши врсници со нарамени пушки.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
За несреќа, се погоди да ја сретне Французинката баш откако се враќаше од трчање, а беше забревтан, испотен и особено мирислив и леплив.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Усните ги растегна во огромна, широка насмевка, при што ѝ се видоа големите бели заби како плочки за бања, а потоа се плесна со раката по челото и викна: - Лааа!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Минк, сета испотена и валкана втрча в куќи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)