изгубен (прид.) - око (имн.)

И додека му се случуваше тоа, пропаѓањето во живиот песок, и тоа, изгубеното око во боевите, му плачеше, од под црната преврска прудолу по лицето се тркалаа крупни солзи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Човечето, тоа брадесто печурче со замаглени стакла преку изгубените очи, израсна од зад масата и стана добордушна насмевка со танкичка нишка грижа на усните.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Навистина студи во Москва и луѓето со празни и изгубени очи пак не знаат дали се пијани од радост или од тага.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Стадо в кавал заљубено ѕвоно в песна изгубено око в божур залудено Румено. Румено. Румено.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)