Не само како доказ дека спротивностите се привлекуваат, туку и дека одбивањето се спојува - во едно цело, како зрело овошје, кое навидум под секој притисок може да се преполови, а сепак се задржува споено во близначки од семката до јадрото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не можејќи да се отплеткаат, со шиите заглавени во ромбоидната мрежа и со главите што виселе како зрело овошје, станале лесен плен на животното што демнело.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)