зелен (прид.) - јад (имн.)

Проѕирен, за да може да му се види под кожата огнот и зелениот јад, секоја ноќ на Рубина Фаин и се враќа куц и страшен.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Лист по лист кини лист по лист нижи лист по лист превртуј, притискај, лист по лист милно, таговно реди и на долга низа од капки пот и надеж со клетва и зелена јад, со корав поглед на очите матни по кревките лисја ж'лтозлатни прикаска горка на живот клет нанижи безгласна а така јасна.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Боцкате со револт на малите и неистребливите полни мравја киселина зелен јад, јад-бог за да ги бележите јасно патиштата кои треба да се заборават.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)