зелен (прид.) - облека (имн.)

Со едното око кришум погледнував кон вратите во зелената облека покиена со безброј златни гајтани.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Еден пролетен ден, кога снеговите се стопија, кога големите дабови под Мацково се раззеленија и Караорман ја облече својата зелена облека, со многу други селани, тргна да оди на печалба во Белград и татко му на Трајчета Тане.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)