зелен (прид.) - лице (имн.)

Ништо. Само се виде двапати себеси во ледените зеници, се виде во невидени размери, во зелен џакет, со зелено лице и зелена маска на челото.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Ниривина? праша тој. - Која е таа? - Ти за неа раскажуваше. И за луѓето со зелени лица.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)