здрав (прид.) - сум (гл.)

Не го разбирав, само претпоставував - ќе скончаш ако ѝ се покориш на треската.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но од болести и постели ме бранел господ; сето божје лето од пролет до зима здрав сум како дрен.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
По долго натегање, посмото со искинти и невешто искрпени реченици имаше ваква содржина: Ангелијо јас сум добро и здрав сум сполја на бога живеам убаво и ти не грижи се за мене само те молам дај му на малиов ако имаш некоја паричка да ми купи леб и тутун а ако немаш остави јас пак ќе сум ти благодарен.“
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Здрав сум, војводо, не ми е ништо... - рече Цепенко кога виде како војводата гледа во завојот на неговата глава.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ти ќе им кажеш на докторите која сум. Дека сум школувана... Паметна... Не сум за овде... Здрава сум!"
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
„Не“, му се колнев; се плашев од проклетото сечење на жилата помеѓу веѓите. „Ништо не ми е. Здрав сум.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)