збрден (прид.) - брег (имн.)

Каменот зад кој стоеја Анѓа и Стојан беше сосема надвиснат и со малку буткање можеше моментално да се растркала надолу по збрдниот брег.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)