зборлест (прид.) - и (сврз.)

Прокопија беше тврд човек, намќор и скржав, син му – добродушен, зборлест и трошаџија.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сè исти се тука луѓето: претседателот на судот, (стар, дремлив и кроток), иследникот (зборлест и пријатен човек), судскиот писар (со темно лице и воспалени очни капаци).
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)