заморен (прид.) - од (предл.)

По мене Времето се качува (повеј студен) И ме Осланува. колку сум заморен Колку сум заморен од животот Од летот во висините Од падот во длабините Од врели стрели Шибнати во слабините Та чувствувам како Молкум ме одминува светот И како Отаде Ме носат Годините. присет Воденичен камен. Јачменов леб.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
„Онака“, се исцибри Петре, веќе заморен од поуките.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)