Чувствува сонцето ќе му ја зовре главата. Погледот му е заматен и искри гледа.
               
             
           
            
            
              „Животраг“
               од Јован  Стрезовски 
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  На главата имаше голема бела чалма, очите убави помалку заматени и страшни, а брадата му ги покриваше градите дополу.
               
             
           
            
            
              „Луман арамијата“
               од Мето Јовановски 
              (1954)