жолт (прид.) - во (предл.)

Да сум галантен, како што не сум, и нејзе ете да ѝ тапосам еден жолт в раце.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Момата русоглава, бела, дури жолта во лицето, како да има префрлено жолтникаво парланто преку образот, ама очите никако да ѝ ги улови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Девојченцето беше жолто во лицето како качунка.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)