жив (прид.) - отровница (имн.)

Кога ќе се појавеше со жива отровница в раце, се собиравме околу него и се чудевме што знае тој сè: фатената змија ја држи со два прста за врат, близу до главата и ѝ дува во уста густ блик лита чурлава.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)