еснаф (прид.) - среќен (прид.)

Оние неразбирливи луѓе живееја од денес до утре; еднолично неспособни да се борат за себе, остануваа штури и без иднина, еснафски среќни што не се на местото на затворениот студент, весели и пијано злобни кога навечер меаната ќе го исплукаше соџваканиот продавач на гипсени понпадури, кутузови и толстои.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)