едноличен (прид.) - звук (имн.)

Нејзините нозе почнаа да се движат, а дневната соба ја исполни едноличниот звук на машината.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Се јавува едноличен звук кој се засилува.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во еден миг на мониторот се појави едноличен звук и една бела права линија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не акорд. Едноличен звук, ѕвонење на нанатоста.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)