За напомена е тоа што Јакшиќ не беше член на синдикат и не знаеше за своите права (како и каде да ги побара) – но денес, по сите нешта кои му се случија, а му влеаја храброст и сила, тој искрено ја промовира индивидуалната и колективна борба како единствен начин на заштита и остварување на работничките права, како и човековите права воопшто.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Висината на парничните трошоци и чинењето на овој судски спор во ниеден момент не ја поколебаа Ф.И. да се впушти во судскиот процес, од едноставна причина што тоа ѝ беше единствениот начин да створи реални можности за нејзино понатамошно оперирање и лекување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
И покрај сите напори на докторите за нејзино лекување, како последица на повредата, со текот на времето видот на тоа око започнува да ѝ слабее – при што намалувањето, односно оштетувањето на видот достигнува и до 95%.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Трошоците во судската постапка – и пред првостепениот и пред второстепениот суд, која траеше безмалку две години, изнесуваа 100.460 МКД (1.645 ЕУР), а работодавачот се стекна со обврската да го надомести и овој износ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На крај се дијагностицира трајно оштетување на рожницата на окото, а единствен начин тоа око повторно да стане функционално е со пресадување на рожница од донор по пат на хируршка интервенција (операција стручно позната како „кератопластика“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Таа процени дека тоа е единствениот начин да ја разбереме нејзината осаменост, тага, потреба за разбирање и љубов што никој од нас не знаеше да и ја даде на начинот на кој што таа го бараше тоа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Навистина правев многу работи што не ми се допаѓаа, само за да ја задоволам неа, ама сега гледам дека тоа не бил вистинскиот начин да допрам до неа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Комуникацијата е можна единствено на овој начин, бидејќи тоа е единствениот начин на кој секој говорник под јазичните изрази го подразбира она што го подразбираат и сите останати во неговата јазична заедница.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кога еден говорник загосподарува со изразот, тоа го прави така што ја сфаќа неговата објективна смисла а потоа го употребува, доколку тоа го прави коректно, во согласност со неговите објективни услови на смисленоста.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Така е. Парадоксот е единствениот начин нешто да се каже за граѓанската критика во Хрватска.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Си ме видел ли некогаш да купам стрип со супер херои?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Па сепак, единствен начин на којшто умееше да се отплетка, беше преку празната трансценденција во „светот” на фантоми.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Имам и други идеи кои би сакал да ги изразам и тоа е единствениот начин како да успеам во тоа.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Мојот брат Марк имаше пријатели кои имаа тајно клупче на таванот на нивната гаража и единствениот начин да се стигне таму беше преку дрвените скали на ѕидот, ползејќи преку една тесна штица.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Лекарот не смее да крене раце од пациентот сѐ додека овој не го замрази, тоа е единствен начин работите да се мрднат од мртвата точка.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тоа насетува дека единствен начин да се уништи она што е таму, а сепак да не се уништи, е - да се уништи себеси.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Јас не го правам тоа од што толку многу ми се приспива, туку затоа што веќе толку многу веќе немам што да правам, што тоа ми е единствениот начин да ја избегнам неподносливоста на депресивноста и нејзината болна здодевност.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Би сакал“, побарав, „другарката Басотова и лично да го потврди надрасканото во нејзината изјава.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа бил единствениот начин за да втасам во моето далечно утре.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
"Животот го следи само она што нашето залагање настојува да го оствари; затоа залагањето упорно им се нуди на нашите раце и на нашиот ум; им помага тоа да го сторат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не, не станувало збор за да втасам на некое неодредено место туку за да се вратам во тоа мое утре во кое некогаш веќе сум бил?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ние самите сме ковачи на својата судбина". (Ова е онаа втора порака, што ми се насмевнува од темнината...) Знам, ќе си заминам и тоа речиси пеш од таа изодена приказна на мојата младост, а малку понесов како утеха и како искуство.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Именуваната Цвета Басотова всушност сметаше дека мојата интервенција е единствениот начин да си го поврати овој домашен раритет.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Енценсбергеровиот урамнотежен резон ни делува како инверзивно ехо на онаа инцестуозна дијалектика на доброто и злото, која веќе одамна е докрајчена во заемна рамнодушност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ако се занимавав со Алхемија, тоа беше на единствениот начин кој денес е прифатлив: тоа не го ни знаев.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Потврдено е дека искуствата на клиентите за терапијата имаат суштинско значење за нејзино водење, и дека тоа е единствениот начин на кој терапевтот може да знае кој вид на тераписка интеракција може да помогне а кој не.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Секој од тие камења е сместен на единствен начин; секој камен ја зазема својата позиција во однос на камењата од сите негови страни, а тој со својата позиција го овозможува посебното уредување на камењата во неговата околина.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ова може да се постигне со тоа што на индивидуите им се назначува степенот до кој учеството на терапевтот во терапијата е зависно од фидбекот (повратната врска) на клиентот во врска со неговите искуства за терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За мене постои повеќе од да, не или индиферентност: тоа е - на пример - отсутност на тој вид испрашување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таа поседува извонредни особини на издржување на тежина со специфичното уредување на камењата во облик на клин.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Можеби излезот е, додаваме, на некоја трета страна, која парадигматично ја сугерираше Адорно: „Осаменоста е единствен начин на кој интелектуалецот може да го зачува своето достоинство“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Оној навистина ги има сите права да се убие и засега единствен начин да остане жив е твојата спремност да му помогнеш.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Досеткава, да беше насочена кон друг, а не кон себе, или кон некого друг, а не кон саканиот, ќе поминеше како чисто омаловажување поради имплицитното уназадување на маж од благородната положба на машката достоинственост во пониската положба на женската тривијалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зафаќајќи се со овој еден пример, ќе се обидам да опишам како машката геј-култура создава и разработува свој особен начин на чувствување и единствен начин на поврзување со светот преку својата практика на презаземање делчиња од главнотековната култура и на нивно пресоздавање во носители на геј- или на настрано значење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Љубовта е баш онаа општествено конвенционална емоција што конвенционално се дефинира како противна на општествените конвенции.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зема стрејт-тропи од поп-музиката и ги прекодира во свесно кампски геј-химни, признавајќи дека нејзината музика, иако е универзално популарна, е на единствен начин создадена за геј-обожаватели.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, дури и по Стоунвол (или особено по него), предосудената тактика да се смажестиш и збучиш за да бидеш пожелен баш и не изумрела.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само во тоа можеш да се однесуваш како сите други и пак да тврдиш дека сѐ си правел на свој начин.316
Романтичната геј-љубов може да личи на нешто општествено уште побунтовно наместо нешто општествено пропишано, па затоа геј-мажите можеби се склони да им припишуваат на своите љубовни врски некој опасен и претеран степен на емотивна вистинитост, на лична автентичност.317 А со тоа се ризикува да им се внесе на тие врски полнеж и нееластичност што знаат да бидат задушни, додека си во нив, што, пак, потоа прави да биде потешко да се избега од нив.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, Пруст сметал дека единствениот начин геј-мажите да го надминат посакувањето стрејт-мажи и да успеат да се посакуваат меѓусебно, би бил да се прелажуваат, да ги глумат вистинските мажи какви што самите толку катастрофално не успеале да бидат и што е можно подолго да ја одржуваат шарената лага (иако никако нема да им успее да се преправаат многу долго).319
Така било, се разбира, во старите лоши времиња, пред геј-ослободувањето, кога геј-светот сѐ уште бил поларизиран поради поделбата на кралици и трејдови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Обратно, пак, вљубувањето е најоригиналниот и најспонтаниот начин на потчинување, можеби единствениот начин на потчинување на општествените заповеди кој никогаш не те прави да личиш на конформист.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Вљубувањето, така, е најконформистичкиот начин да се биде поединец.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А ќе беше и двојно поомаловажувачка во контекст на машката геј-љубов: бидејќи машката хомосексуалност во мажественоста гледа суштинска еротска вредност, да се претставиш себеси или да го претставиш партнерот како да се одликува со женствена идентификација, па уште и да ја изложиш таа женствена идентификација на јавен потсмев, би било да се омаловажиш себеси или да го омаловажиш дечкото како сексуален предмет и како средство за остварување сексуална фантазија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога со денови и со недели не успеваше да ја пронајде во себеси музиката, а беше исполнет само со тишината на празнината, помисли дека единствен начин да се пронајде себеси е да се побара на некое друго место.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Единствен начин да ѝ дојде, единствен начин таа да го прими и него и сета таа љубов што ѝ ја донесе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тоа е единствениот начин - да останеме живи.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Да, да. Тоа би бил единствениот начин да се ослободиш од мене. (Иронично и нагласено.) ...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Неговото непрекинато мрморење сега се престори во некое чудно подвикнување, во кое се придушуваа издивнувањата, а тоа беше и единствениот начин да се преборат во себе и да бидат превидени и липкањата на еден ваков чуден, сув плач.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Гладното и полно со болни превивања тело имаше само еден единствен начин за да ја испрати таа продолжена темнина, за да ја превиди и да се скрие од неа, а тоа беше сонот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Змејко знаеше колку ѝ е лесно на таа челична ламја да се спушти надолу во еден замав, таа како од играчка би загризала во дебелиот трупец и би продолжила со една ритмичка постојаност да полетува, вивната нагоре, како некој челичен галеб, а потем да паѓа пак, и пак и пак, како од шега, трпеливо, без сенка од какво и да било напнување, без никаква измореност, сосема лесно, всушност тоа како да беше за неа единствениот начин на постоење.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Имаше меки стапки, имаше едно проклето чувство, на половична присутност, на половична будност, еден голем дел од него талкаше некаде изгубен, но тоа беше единствениот начин да се поминат сите тие идни денови, навредлив но неизбежен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но единствениот начин да успее беше да го узнае името на растението.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Месечината светеше, но ноќта беше исполнета со магличавост.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
На крајот на дебатата за кабалистите тој сакаше да го каже својот заклучок: За кабалистот, за да се следи патот на мудроста, единствениот начин е да се мине достоинствено патот на животот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Многу ги сакаше Лоренс Оливие и Вивиен Ли, ги гледаше во нивниот прв заеднички филм „Оган над Англија“, го обожаваше Спенсер Трејси (го викаше Траси), а имаше гледано и неколку филмови на прекрасниот Чарли Чаплин кој ја секогаш ја развеселуваше но и трогнуваше до солзи, на неговиот единствен начин.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Нарачката е единствениот начин на кој може да се стимулира финансиски неисплативата уметност на авторите кои доаѓаат во апсурдни ситуации: кога се етаблирани и ценети, а тоа нема никаков финансиски ефект туку напротив, тие постојано вложуваат во своите проекти кои често се поскапи од конвенционалното сликарство, а не се од продажен карактер.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Беше на еден посебен, можеби единствен начин обземен од демонот на политиката, владеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тој како да излегуваше од сите можни шеми и типологии на владетелите во светот кои дотогаш ги познавав.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И во практиката, единствениот начин да се постигне тоа беше постојано да се војува.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Постоеше само еден единствен начин да се спаси.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа е единствениот начин да бидеш безбеден“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Играта во која влегувавме, голи и топли, беше единствениот начин да го скријам чувството на сожалување кон Ема која таа тмурна ноќ во која паѓаше студен дожд (впиени еден во друг слушавме како се исцедува и во рамномерен интервал тропа вода во олукот, а потоа се распрснуваа на плочникот, како кога марта упорно настојува да ја продолжи до некаков бескрај досадната морничава зима), беше нестварна и лесно предадена на мракот, во обид (не рационален, во тоа бев убеден) да и се открадне на стварноста и да заживее нов живот, во некој негов сѐ уште неоткриен дел.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
„Да, незавршени, секако… Можеби тоа е единствениот начин да излеземе од нашите банални приказни,“ ја надополни Ема.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Измените на ЗИПРМ (1994) од 2001 година воведоа единствен начин на пресметка на максималниот износ што работодавците може да го исплатат на работниците, а различниот третман при пресметката во зависност во која дејност припаѓа работодавецот е укинат.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Мајчинската љубов ја ограничува детски желба така што детското одбивање на таа љубов во форма на одбивање храна претставува единствен начин тоа да ја одржи својата желба во движење.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Бидејќи веќе ги немаме средновековните закони со помош на кои им се суди на самите животни, единствениот начин на којшто законот би можел да го третира Куликовиот прекршок е да се суди на сопственичката - неговата сопруга.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ете зошто денес, единствениот начин на вклучување во европската мисла лежи во ревизијата на марксистичкото искуство, дури и по цена да станете површен плагијатор на европската интелектуална мода или да појдете надвор од секој дискурс - т.е. да се претворите во куче.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Или ќе биде,
или нема да нè биде!
Јазикот во којшто сега тонам
се обидува да ми помогне
да сфатам, ама ми недостасува
ароганција
па допуштам да ме опседнуваат
полуслики, нејасни глетки
дијаболи и
гротески
е да го кажам
на единствен начин
она што го гледам
не со очите, ами со
битието.
Слеп агол
Тоа ли е осаменост?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
За да го докажеме тоа, не е потребно да се избере некоја суспенз-сцена; „хичкоковскиот” стил ќе се препознае дури и во сцена со разговор меѓу две личности, едноставно по драмскиот квалитет на кадрирањето, по вистински единствениот начин да ги раздели погледите, да ги поедностави движењата, да воведе тишина во текот на дијалогот, по вештината да создаде чувство меѓу публиката дека една од двете личности доминира над другата (или дека е заљубена во другата, или љубоморна на другата), да сугерира, надвор од дијалогот, точна драмска атмосфера, и најпосле, по уметноста да нè води од една кон друга емоција, според својата сопствена интуиција.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Од друга страна пак, единствен начин да се прејде преку ова е грамофонот да биде Лоу-Фај, одкаде уште подиректно следи неговата несовршеност.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ми изгледа дека секој грамофон вака или инаку е дефектен.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Понекогаш единствен начин за опоравување од траумите на детството е повторното раѓање, кое ја рекапитулира траумата, но на човекот му дава и можност за нов почеток.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но, ако е тоа така, тогаш не ми е јасно зошто јас сум андерграунд, кога мојата единствена желба беше луѓето да ме забележат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Зошто трагата (ниту присутноста ниту отсутноста, од другиот крај на бивствувачкото, ако не и бивството - а секогаш ме интересирал самиот ивичник на негативните теологии, на пример, во Comment ne pas parler (Како да не се зборува) /Psyche/) “е” она што ја придвижува филозофијата и со самото тоа ѝ се ускратува, се спротивставува на строго онтолошкото, трансцендентално или филозофско разбирање во општа смисла?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ова било симболично враќање во неговата када од детството.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И ако литературата, според моето гледање, задржува за себе некоја повластеност, од една страна тоа е затоа што таа го тематизира настанот на пишувањето, а од друга, поради она што во текот на политичката историја ја врзува со начелната овластеност да „каже сѐ“, што пак на единствен начин ја приведува кон она што го нарекуваме вистина, фикција, привидност, наука, филозофија, закон, право, демократија. 4Кој беше влогот за тие описи?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јонас вели дека тој израз прв го употребил Мени Фарбер, во својата статија за непризнатиот холивудски low-буџет на режисерите во магазинот Коментар, и дека Дишан на некое филаделфиско отворање изјавил дека “going anderground” е единствен начин уметникот да создаде нешто вредно.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А неговиот воз на спасувачки санки во Das Rudel, 1969, ја сугерира потребата за спасување и за исцелување на раните од детството.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога јас го користам тој термин, подразбирам дека тие филмови се нискобуџетни и не-холивудски, обично работени на 16 мм. (за среќа, пред крајот на шеесеттите, овој термин е заменет со “независни филмови”, што е најблизу до она што тие филмови и беа).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ја праша дали го знае S - A - T - I - E, но и него не го познаваше.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Нејзиното долго отсуство како да му ги отвори очите, па реши дека единствен начин да дојде до тоа што навистина го сака е решителноста и храброста.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Дон Хуан веруваше дека состојбите на не-обичната стварност се единствениот начин на прагматичко учење и единствен пат за стекнување со моќ...
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Па, Ривиера е како нив, диво дете.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тоа е како Suddenly Last Summer. Си го гледал? Кога момчињата се растргнати од малите Мексикански деца?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Израснал во радиоактивна дупка, во која канибализмот е единствен начин да се преживее.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)