духовит (прид.) - и (сврз.)

Се обидов да бидам духовит и знаев дека сум смешен и несмасен: - Не можам својата љубов да ја кријам. Моето срце е човечко само кога е голо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој ме сметаше за духовит и ме тапкаше по рамо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој ме сметаше за духовит и ме тапкаше по рамо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)