А другите ене ги исповрзани како мечки каде дремат на сонцето во дворот.    – Аферим, аферим, бре синковци, ашколсум, по сто-пати аферим кога ја свршивте и таа работа – не можеше стариот кадија да ги нафали победниците и да се нарадува на нивниот успех.
               
             
           
            
            
              „Калеш Анѓа“
               од Стале Попов 
              (1958)