друг (прид.) - некако (прил.)

„Иван сум, Иван!“ Си ги замислував тие гласови како мали деца: уште не проодиле а шетаат лазејќи околу мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едниот глас ќе викнеше: „Еј, Ведране, сврти се“, а другиот некако од поодалеку ќе одговореше „Не, не сум Ведран! Така ме викаат другарите! Иван сум јас!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
(Нели, чудно јачат зборовите кога шетаат по одаите на сонот).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ги напоил и веднаш потоа едниот вол му пукнал. Другиот некако го спасиле.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)